تعمیرات اساسی (اورهال) در صنایع حیاتی مانند نفت، گاز، نیروگاه و پتروشیمی، نقشی کلیدی و استراتژیک ایفا می‌کند. این فرآیند که در بازه‌های زمانی برنامه‌ریزی شده انجام می‌شود، نخستین و مهمترین هدفش تضمین تداوم تولید و جلوگیری از توقف‌های طولانی‌مدت و پرهزینه است.
دومین اهمیت آن، حفظ ایمنی تجهیزات و نیروی انسانی است. با بازرسی، تعمیر و جایگزینی قطعات فرسوده، از بروز حوادث شدید، نشت مواد خطرناک و فجایع زیست‌محیطی جلوگیری می‌شود. علاوه بر این، تعمیرات اساسی قابلیت اطمینان و بهره‌وری تجهیزات را به سطح مطلوب بازمی‌گرداند و باعث کاهش توقف‌های ناخواسته و غیربرنامه‌ریزی شده می‌گردد.
از جنسه اقتصادی نیز، این عملیات با بهینه‌سازی مصرف انرژی و کاهش هزینه‌های عملیاتی در بلندمدت، صرفه‌جویی قابل توجهی به ارمغان می‌آورد. در نهایت، اجرای منظم تعمیرات اساسی، طول عمر مفید تجهیزات بسیار گران‌قیمت را افزایش داده و نیاز به سرمایه‌گذاری‌های سنگین برای جایگزینی زودهنگام آن‌ها را به تأخیر می‌اندازد.
در مجموع، این فرآیند نه یک هزینه، بلکه یک سرمایه‌گذاری ضروری برای پایداری، سودآوری و رقابت‌پذیری این صنایع محسوب می‌شود.